Qədimi Oğuz atalar sözləri. Samət Əlizadə.

                          Sankt-Peterburq Universitetinin Şərq fakultəsinin kitabxanasında   Ərəb əlifbası ilə yazılmış qədim "Məcməül-əmsali-Məhəmmədəli" adlı əlyazmalar var, hansılar ki, kataloqlara səhvən "Əmsəli-türki" adla düşmüşdür - XV-XVI əsrlərdə üzü köçürülən əlyazmadır.  Həmin atalar sözü və zərbi-məsəllər əlyazması "Haza kitabi-Oğuznamə" ("Bu, Oğuznamə kitabıdır") sözləri ilə başlanır.  Bakıda 2 dəfə "Oğuznamə" adı altında nəşr olunub:

           

1.Oğuznamə/tərt.ed.S.Əlizadə/ -Bakı Yazışı,1987.                                                                                                                                   
        470200000
O    --------------    5-87

        M-656-87

2.Oğuznamə / tərt.ed. S. Əlizadə ; bur.məs. Ə. Güləliyev. 
Bakı : Şərq-Qərb, 2006 (Klassik Azərbaycan Ədəbiyyatı) 
 ISBN 9952-34-022-2

      Hərdən bu kitabı Fəzlullah Rəşidəddinin "Oğuznamə" kitabı ilə də səhv salırlar.
    Mən bu kitab haqqında niyə söhbət açıram? Son vaxtlar   bizim "yeni tarixçilərimizin"  məqalələrində "oğuz türkləri" ifadəsinə rast gəlirəm.

       Lakin, bizim azərbaycan dilimiz oğuz dilləri ailəsinə aid olmasını nəzərə alsaq və yuxarıda adı çəkilən, oğuz dilində yazılmış, kitabı diqqətlə oxusaq görərik ki, oğuzlar heç də türk olmayıblar, əksinə türklərə qarşı mənfi münasibət bəsləyiblər. Məsələn, həmin Oğuznamənin "te" bölməsində oxuyuruq:
- türk ucuz bulduğun murdar sanır;
- turkün uşta durur dedügi bir;
- tamaşa gərək isə türkə doyunca qoyu ver;
- türkə yüz vermə kim, cahanı yıqar;
- türk danışməndinə "Təbrik oqı" desən, bucuq gilə bəlğəm qusar;
- türk şərlünün qulıdır və s.
Türklər haqqında bu kitabda  birdənə də olsun tərifli söz yoxdur.
Belə olduqda bəs nə üçün "yeni tarixçilərimiz" oğuzlara "oğuz-türkü" deyillər? Axı oğuzlar və türklər biri-birinə düşmən olublar! Aşağıdakı xəritəyə fikir verin:

Map-Oguz_Language_World.png ‎(341 × 227 piksel, fayl həcmi: 6 KB, MIME növü: image/png)